Heredeiros da crus

E esta entrada viñame obligado a facela polo meu amor á música. Xa é habitual, se es un lector habitual do meu blog, saber cales son os meus gustos ou as miñas pasions. Por outro lado, tamen queria facer esta entrada porque aos compoñentes deste grupo, deulles clase Manolo, o meu profesor.

Bueno, para os que non esteades moi postos, comezo por decirvos que Heredeiros da Crus é un grupo de rock formado por 4 integrantes . A banda comezou a sua andadura por ala polo 1992. No ano 97 os compoñentes do grupo volcanse en proxectos individuais e a banda desaparece. Volven con mais forza que nunca no ano 2012, cun concerto multitudinario na sala LP45, en Ordes ( onde seguramente teña a sorte de pinchar eu neste veran )

Pero en fin, vou deixarme de postureos e ir ao gran. 

Principalmente, e é un dos rasgos que mais valoro dun artista, é a súa orixinalidade. Non soporto a esa xente que chegou lonxe pola súa cara bonita ou polo seu diñeiro, copiando ou aprovechandose dos demais. De isto tedes un gran exemplo en Heredeiros. Sempre foron un grupo de amigos que compuxeron o que sentian desde sempre, sen ter unha referencia, sendo eles mesmos. Por outro lado engadeselle a dificultade que ten triunfar compoñendo en galego, que ainda que os guste ou non, é  un prexuizo que esta ahi e é moi dificil de evitar.Para min, e non me canso de repetilo, estas accions son dignas dunha rebeldia que corre polas suas venas. As letras descaradas e divertidas, as guitarras poderosas, o falar natural, con gheada e seseo, e a actitude provocadora e irreverente, fixeron dos Heredeiros todo un símbolo para milleiros de galegos e galegas dos anos 90 famentos de música e cultura coa que identificarse, algo que foi importantisimo.

En definitiva, a conclusion que quero que saquedes é que ninguen chega a nada sentado nun sofa e que o importante dun mesmo, se atopa no seu interior . SER REBELDE

Moncho Reboiras

O outro dia estaba eu dando unha volta coa miña pandilla de amigos, cando decidimos ir a cear fora. Fomos ali a un bar moi bo que se atopa detras do centro comercial "odeon", que se chama Australian. Cando xa tiñamos as racions de raxo na mesa, o meu amigo Nacho, que é un rapaz moi comprometido con Galicia e que ademais é nacionalista, comezou a falarnos dun rebelde ferrolano, Moncho Reboiras. Eu xa escoitara ese nome algunha vez, creo recordar que nunha manifestacion, pero en calquera caso non tiña nin idea de quen era ese home. Resulta que este home, ainda que é nado en A Coruña, pasou gran parte da sua vida en Ferrol, é foi un gran opositor á dictadura do franquismo. Nacho contoume tamen que Moncho organizara varios grupos sindicalistas galegos. Moncho foi tamen menbro de UPG, que era unha organizacion obreira que tengo como ideoloxia o marxismo -lennismo , foi dos motores de movemento soberanista galego contemporaneo. Asi non é de extrañar que vais paseando por Ferrol e atopes pintadas coma estas:

Agora gracias a Nacho sei un pedaziño mais de historia e, sentome avergoñado de non saber nin a existencia nin a historia de estes heroes revolucionarios que fixeron tanto por Galicia. Estos si que son persoaxes rebeldes, persoaxes que, sen dúbida, deberiamos de coñecer 

Album de guerra

O outro dia, coma sempre nas clases de historia de Galicia baixei á biblioteca a facer unha entrada e a buscar informacion sobre cousas interesantes. Ao rematar a clase, Manolo colleunos a min e a Evita, unha compañeira de clase, e levounos a unha estanteria onde sacou un libro moi interesante.Aquel libro titulabase Album de Guerra , de Castelao . Nel amosábanse moitas imaxes e ilustracions de guerra ... bastante duras.
Miña nai contoume que cando ainda residiamos en A Coruña e antes de que eu nacera, poseía unha coleccion das ilustracions desta obra en cadros, pero rematou por gardalos no trasteiro e substituilos por outros, xa que as imaxes eran demasiado duras e estaban cargadas de sentimento . Eu non cheguei a ver esa coleccion, pero botandolle unha ollada a o exemplar en papel, vos podo decir que é realmente asi. Realmente, na miña humilde opinion penso que no seu tempo foi unha obra realmente revolucionaria, xa que mediante o arte , Castelao realizou unha profunda critica social, que nos permite hoxe en dia, saber as circunstancias da época e a opinion do pobo. A continuacion amosobos unhas imaxes que aparecen na obra do ilustre galego .

Con esto vos podedes facer unha lixeira idea sobre as intencions de Castelao, un persoaxe que, sen dubida, desde o seu nacemento ata a sua morte, estivo comprometido con Galicia

Dios Ke Te Crew

Pois aquí estamos outra vez. Nesta avaliación  según dixo Lolo tocanos falar da rebeldía en Galicia.Bueno, a simple vista parece que é un tema que da moito mais xogo que os anteriores, e sen perder ese punto de interesante. Vou deixarme de rollos e imos comezar, vos conto .

O outro dia estaba eu na biblioteca do instituto, dándolle voltas á cabeza sobre que entradas podía facerlle a Lolo para Historia de Galicia.De súpeto apareceu el pola porta e preguntou : -Quen era o rapaz a quen lle gustaba moito a música? Nese momento levantei a man, xa que sabia que Lolo estabame buscando a min . Acercouse e ,coma  sempre, púxose a darme ideas de sobre que podía facer as entradas relacionadas coa rebeldía e coa música . Faloume de Dios Ke Te Crew. Eu xa conocía ese grupo, xa que cando esto una casa e quero descansar a cabeza e as ideas despois de moitas horas escoitando o meu xénero preferido ( a música electrónica ), acostumo a escoitar rap . Sempre me gustaron as letras de este grupo, xa que, falan case sempre de temas relacionados con Galicia. Nos seus temas tamen podes a tomar una dose extra de personalidade, xa que son letras “sen pelos na lingua”. O seu último disco realiza una critica moi boa hacia as corrupcions do sistema pólitico que sufrimos na actualidade. E a todo isto, engádeselle que soamente compoñen en galego, algo que é una seña de identidade.

Eu asocio a este grupo coa rebeldía polo seu afán de componer en galego e de ofrecer una critica cara os políticos sen medo ningún. Isto é algo que ten moito valor hoxe en dia.

Unha árbore de verdad

Hoxe facendo memoria, non me preguntedes por qué, lembreime dunha historia que nos contara Manolo o primeiro dia de clase ssobre os seus traballos. Faloume dunha rapaza que lle fixera un dos mellores traballos que vira. O traballo fora un gran arbol xenealóxico sobre a súa familia. Contounos tamen, que a rapaza axudouse do Rexistro Civil para conseguir determinadas informacions, xa que viaxou no tempo moi cara atras. Mentres tanto eu estaba na miña cadeira pensando que Manolo non vira nada, xa que poderia ensinarlle un moito mellor ca ese.

E non soamente teño un, senon que son dous, e para colmo, un teño que gardalo na bodega porque non cabe en ningunha habitacion da casa.Neste arbol estan reflexadas xeracións e xeracións da miña familia e, por suposto, a informacion soa mente foi sacada mediante testigos é dicir, é unha arbore que se foi contruindo entre varias xeracions. Gustariame ensinarsello a Lolo, pero necesitaria un camion para poder levalo a o instituto